Είναι χτισμένη σε ψηλό λόφο, που δεσπόζει σε όλη τη γύρω περιοχή. Αποτελείται από το ναό με διαστάσεις 7 x 3,90 και τον μισογκρεμισμένο νάρθηκα. Εσωτερικά, στηρίζεται σε 4 κολώνες. Το φυσικό φως μπαίνει από τα μικρά παράθυρα, που βρίσκονται στο βόρειο και στο νότιο τοίχωμα. Η εκκλησία της μονής είναι χτισμένη με πέτρες και ασβέστη και διαθέτει λεπτή πέτρινη κορνίζα. Λόγω της ζημιάς, που έχει πάθει, σε μετέπειτα περιόδους χτίστηκαν βοηθητικά στηρίγματα στη βόρεια και τη νότια πλευρά.. Ο μελετητής Πύρρο Θόμο στο βιβλίο του «Η προβυζαντινή εκκλησία στη νότια Αλβανία», αναφέρει ότι η μονή ανάγεται στον 17-ο αιώνα. Ο Β. Μπαράς στο βιβλίο «Το Δέλβινο και η περιοχή του…» αναφέρει συγκεκριμένη ημερομηνία κατασκευής, το 1622 κι ότι «τα έσοδά του ήταν 80 λίρες, 10 από τις οποίες είναι για το σχολείο του χωριού». Σε επιγραφή, που βρίσκεται στην εκκλησία αναφέρονται και τα εξής: …αγιογραφήθηκε με τη φροντίδα του μητροπολίτη Παϊσίου και του ηγούμενου Ιωάννη, με συμβούλους τους αξιοσέβαστους Κωνσταντίνο Γεωργίου, Χρήστο Κανάτση και Γεώργιο Παναγιώτη Κανάτση. Βοήθησαν οι συγχωριανοί Παναγιώτης Δεμίρης, Λιώλης Λάμπρος, Κωνσταντίνος Καραθάνος, Γιάννης Τάσης και Νάσης Λάμπρος. Οι εικόνες φιλοτεχνήθηκαν από τον Γεώργιο Ζήκο και το γιο του από την Επαρχία της Βελάς το έτος 1827».
(Βαγγέλης Μπάμπης, Το Γαρδικάκι, Milosao, 2005)