Ο αρχαίος αυτός οικισμός εκτείνονταν νοτιοδυτικά του σημερινού χωριού Μάλτσανη, στο λόφο του Αϊ Λια, σε υψόμετρο 650 μ από τη θάλασσα. Ο λόφος και στις δύο πλαγιές του, νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά, ήταν και κατάλληλος και αρκετά ευρύχωρος για τις κατοικίες και για τα δημόσια κτίρια. Οι αναβαθμίδες, πάνω στις οποίες ήταν τα κτίρια, στηρίζονταν σε τοίχους, όπως και στις άλλες πόλεις της Χαονίας. Το σχέδιο του οικισμού είναι απλό, έχει μορφή τριγώνου με περίμετρο 1000 μ και επιφάνεια 110.400 τετραγωνικά μέτρα, από τα οποία κατοικήσιμα ήταν τα 2/3 της έκτασης.

Τα προστατευτικά τείχη πλάτους 3,50 μ, αποτελούνταν από δύο παρειές και  ήταν κατασκευασμένα με την τετράγωνη ισοδομική τεχνική. Περιείχαν 16 πύργους συνολικά, όλοι από την ανατολική πλευρά, τετράγωνης μορφής, με 6,50 μ κάθε πλευρά. Οι πύλες ήταν τρεις και προστατευμένες από 2-3 πύργους η κάθε μια. Η πύλη 2 στη βορειοανατολική πλευρά και στο χαμηλότερο μέρος του οικισμού, είναι η μεγαλύτερη, η πιο διατηρημένη και εξασφάλιζε την επικοινωνία με τον πέριξ χώρο, τους γειτονικούς οικισμούς Ρίπεση και Παλαιομονάστηρο, αλλά και με την ίδια την πρωτεύουσα, τη Φοινίκη. Οι πύλη 1 βρίσκεται από τη βόρεια πλευρά, και η πύλη 3 ανατολικά. Ο οικισμός περιείχε δύο πλατείες πλάτους 100 μ η κάθε μια και σε απόσταση 20 μ η μια από την άλλη. Δεν περιείχε ακρόπολη. Η ζωή στον οικισμό ήταν πιο εντατική κατά τον ΙΙΙ-ΙΙ αιώνα π.X.

(G. Sala, Dh. Çondi…Pasuritë Natyrore dhe historiko-kulturore të Sarandës, Argiro)