Το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στους πρόποδες του Διβροβουνίου

Το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, είναι κτισμένο σε μία σπηλιά στους πρόποδες του Διβροβουνίου, αριστερά του αυτοκινητόδρομου της διαδρομής Μεμόραχη – Δίβρη.

Το μοναστήρι αγιογραφήθηκε το έτος 1604 από τον Μιχάλη Κωνσταντίνη από το χωριό Γράμος της Κόνιτσας. Αποτελείται από τέσσερεις χώρους, το νάρθηκα, τον κυρίως ναό, το ιερό και την πρόθεση (διακονικό). Οι τέσσερεις χώροι περικλείονται από την νοτιοδυτική πλευρά με τοιχοποιία μήκους 14.5 μέτρα, τη βορειοανατολική πλευρά η οποία είναι λαξευμένος βράχος , την οροφή πλάτους 2.00 – 3.40 μ η οποία καλύπτεται εν μέρει με λαξευτό βράχο (σπήλαιο) και το υπόλοιπο με ξύλινη στέγη. Αρχαιολογικά ευρήματα στο ιερό χρονολογούνται τον 9ο αιώνα ενώ υπάρχουν ίχνη ζωής στο σπήλαιο προγενέστερων ιστορικών περιόδων. Κατά πάσα πιθανότητα αρχικά ήταν ασκηταριό ενώ σύμφωνα με προφορικές παραδόσεις, μετά την ίδρυση της Ιερας Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου (16ος αιώνας) που βρίσκεται πιο ψηλά σε μία πλαγιά του Διβροβουνίου, λειτουργούσε ως μετόχι της.